De g-spot en zijn rol bij vrouwelijke ejaculatie

Wat is de G-spot of G-plek precies en wat heeft deze te maken met vrouwelijke ejaculatie?

 

De G-spot of G-plek, wordt ook wel genoemd als G-zone of de vrouwelijke prostaat. Het is een veel besproken fenomeen. De reden dat de G-spot de interesse van velen heeft gewekt is vanwege het feit dat deze in verband werd gebracht met de vrouwelijke ejaculatie.

Er zijn ongelooflijk veel mythen die de rondte doen over de G-spot, en ditzelfde geld voor de vrouwelijke ejaculatie in het algemeen. In dit artikel wil ik graag enkele van deze mythen de wereld uit helpen en je voorzien van wat overzichtelijke, kloppende informatie betreffende de G-spot, wat de G-spot is, en wat deze te maken heeft met vrouwelijke ejaculatie. Ook vrouwelijke ejaculatie wil ik hierin aan bod laten komen.
Er zijn mensen die niet geloven dat (alle) vrouwen hiertoe in staat zijn. Ondanks het feit dat niet iedere vrouw even gemakkelijk tot een spuitorgasme zal komen, is in principe iedere vrouw hiertoe in staat, omdat de vrouwelijke anatomie iedere vrouw hiertoe in staat stelt.

Mocht je na het lezen van dit artikel vragen hebben, of iets willen bijdragen, dan nodig ik je van harte uit om een reactie te plaatsen.

Wat is de G-spot en bestaat deze wel echt?

De G-spot werd voor het eerst ontdekt en omschreven door wetenschapper Ernst Gräfenberg. Hij omschreef het in zijn meest prille ontdekkingsfase als een geribbeld plekje aan de binnenkant van de vagina op zo’n 5 centimeter diepte aan de kan van het buikoppervlakte.

Deze ontdekking is jarenlang omstreden en tot de dag van vandaag zijn er mensen die het bestaan van de Gspot tegenspreken.

Om te begrijpen waarom er mensen, en zelfs vrouwen zijn, die het bestaan van de G-spot of G-plek tegenspreken, zullen we eerst duiken in wat de G-spot nu eigenlijk precies is.

De para-urethrale klieren ofwel de Skene klieren

Aan de binnenzijde van de vagina bevinden zich, vlakbij de opening van de urinebuis of urethra, een aantal klieren bij de vrouw. Deze worden de para-urethrale klieren, of Skene klieren genoemd.

Deze klieren zijn verantwoordelijk voor de uitscheiding van vocht tijdens seksuele opwinding van de vrouw.
Dit vocht heeft aan aantal functies. Ten eerste verzacht het de zuurtegraad binnen in de vagina, waardoor mannelijke zaadcellen gemakkelijker overleven en hun weg naar de eicel vinden.

De tweede functie is dat het vocht werkt als een soort glijmiddel die penetratie vergemakkelijkt en seks plezieriger maakt.

De para-urethrale klieren produceren vocht wat druppelsgewijs de vagina in stroomt. De precieze snelheid van de productie verschilt echter per vrouw. Dit gebeurd onder de invloed van het hormoon oxytocine

Wat hebben deze klieren nu precies te maken met de G-spot en de vrouwelijke ejaculatie? Wel, de para-urethrale klieren liggen niet helemaal aan het oppervlakte van de binnenwand van de vagina. Ze liggen onder de eerste laag van weefsel. De opening naar de vagina is erg klein. Omdat tijdens seksuele opwinding extra bloed naar deze omgeving stroomt, kunnen de vaginale wanden een beetje opzetten. Dit zorgt er voor dat het vocht uit de para-urethrale klieren wat minder gemakkelijk naar de vagina kan stromen.
Het vocht hoopt zich dan op onder het weefsel waardoor het een bobbeltje vormt.

Je raadt het al! Dit bobbeltje is wat bekend is geworden als de G-spot.

De klieren die voor de vorming van dit bobbeltje of bultje verantwoordelijk zijn, zijn gevoelig voor stimulering. De productie versnelt hierdoor.
Om die reden hoor je soms mensen zeggen dat om de G-spot te vinden, de vrouw eerst gestimuleerd moet worden.

Dit klopt, maar het is dus niet zo dat dit proces hetzelfde werkt als de mannelijke erectie.

De G-spot bevat geen zwellichamen die uitzetten doordat ze zich vullen met bloed. Het is het vocht wat een vrouw van nature produceert tijdens seks, wat zich ophoopt en zo de vagina wand plaatselijk een stukje naar buiten duwt.

Waarom spreken sommige mensen, en zelfs vrouwen het bestaan van de G-spot tegen?

Hiervoor zijn een aantal redenen.
De meest voor de hand liggende, is dat mensen die op zoek gaan naar de G-spot vaak een apart soort geslachtsorgaan, zoals de clitoris proberen te vinden.

Dit bestaat echter niet. De G-spot is geen op zichzelf staand onderdeel van de vrouwelijke anatomie. Het is een benaming voor een plek die ontstaat door een secundair effect van de para-urethrale klieren.

Een nog sterkere beredenering, en misschien wel de meest schadelijke voor de algemene bekendheid van de G-spot,  is die van vrouwen, die zelf denken geen G-spot te hebben.

Welnu, dames, opgelet. Iedere vrouw heeft een G-spot, want iedere vrouw heeft para-urethrale klieren ofwel Skene klieren!

Waar het mis gaat in de conceptie van de G-spot is dat deze klieren niet bij iedere vrouw met de zelfde snelheid vocht produceren. Ook wordt niet bij iedere vrouw de uitstroom van dit vocht naar de vagina in de zelfde mate belemmerd. Daardoor hoopt dit vocht zich dus minder op en vormt zich geen bobbeltje.

De benaming van de G-spot verwijst echter eigenlijk niet eens naar dit bobbeltje, het verwijst naar de fysieke plek waar de para-urethrale klieren onder de vagina wand liggen. Het is deze plek die een rol speelt bij een heel speciaal type orgasme van de vrouw.

Het G-spot orgasme

De G-spot is een gevoelig stukje van de vagina. Bevat een ander type zenuw uiteinden dan bijvoorbeeld de clitoris. Deze zenuwen zijn verbonden met de klieren en stimulering er van zorgt voor een versnelde productie van het vaginale vocht wat bij vrouwen vrijkomt door seksuele opwinding.

Omdat tijdens een zeer hoge staat van opwinding, vrouwen vatbaar zijn voor orgasmes opgewekt in meerdere erogene zones, kan ook stimulering van de G-spot voor een orgasme zorgen.

Dit orgasme wordt door veel vrouwen als zeer heftig ervaren. Het zorgt voor een complete ontlading van opgebouwde seksuele spanning.
Deze plotselinge ontlading zorgt voor een versnelling van de vochtproductie in de Skene klieren. Dit vocht wordt daardoor onder druk naar buiten gestuwd.

Dit is één van de belangrijkste herkenbare ingrediënten van vrouwelijk ejaculaat.

G-spot orgasme en vrouwelijke ejaculatie

Het vrouwelijke ejaculaat wat vrijkomt bij een spuitorgasme, is recentelijk door wetenschappers onder de loep genomen. Samuel Salama, een frans gynaecoloog, onderzocht met een team van wetenschappers een negental vrouwen die naar eigen zeggen konden ejaculeren tijdens seks.

In het onderzoek kwam onder anderen aan bod waaruit het vrouwelijk ejaculaat precies bestond.
Salama en zijn team toonde aan dat het vocht uit de para-urethrale klieren of Skene klieren een hoofd bestandsdeel vormde van het vocht wat tijdens een vrouwelijk spuitorgasme vrij komt.

Echter het vormde niet het merendeel.

In de wetenschap is al vaker de discussie ontstaan dat het vocht bij een vrouwelijke ejaculatie simpelweg urine zou zijn.

Dit is door het onderzoek van Salama en andere wetenschappers ontkracht. Het hangt wel af van wat je als urine beschouwt, want een groot gedeelte van dit vocht komt wel degelijk uit de blaas, en het bevat sporen van urine.

Urine is echter afval wat door de nieren uit het bloed is gefilterd.
Salama en zijn team ontdekte echter dat zelfs vrouwen met een lege blaas bij aanvang van seks een ejaculatie of spuitorgasme konden krijgen.

Met ultrasone scans, toonden zij aan dat vlak voor dat het orgasme optrad, de blaas zich zeer snel vulde met vocht. Van dit vocht wordt gedacht dat het voornamelijk water is, wat normaal gesproken aan de afvalstoffen uit de nieren wordt toegevoegd. Er vind echter geen toevoeging van afval plaats. Het is dus ‘schoon’ vocht.

Het is dit vocht wat tijdens de ejaculatie onder druk naar buiten wordt gespoten. Het mengt zich in dit proces met het vocht uit de para-urethrale klieren. Dit mengsel is wat bij het G-spot orgasme in sommige gevallen voor de heftige vrouwelijke ejaculatie kan zorgen.